دوره 11، شماره 1 - ( 2-1399 )
جلد 11 شماره 1 صفحات 69-59 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه علوم باغبانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
چکیده: (2782 مشاهده)
تنش خشکی یکی از مهم‌ترین عوامل محدودکننده عملکرد گیاهان در مناطق خشک و نیمه‌خشک است. کود جلبک دریایی به‌عنوان یکی از کودهای زیستی از طریق تسریع جوانه‌زنی، گسترش بیشتر ریشه و جذب عناصر غذایی سبب افزایش توان و مقاومت گیاهان در برابر تنش‌های غیرزیستی می‌شود. این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر عصاره جلبک دریایی بر ویژگی‌های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاه ریحان، توده بومی شهرری، تحت شرایط تنش خشکی، به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد آزمایش شامل تنش خشکی (شاهد (آبیاری کامل) و قطع کامل آبیاری در مرحله شروع رشد زایشی و در 50% گل‌دهی) و محلول‌پاشی غلظت‌های مختلف عصاره جلبک دریایی (صفر، 0/5، 1 و 2 گرم در لیتر) بود. در تیمار شاهد، محلول‌پاشی برگی با آب مقطر بود. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش خشکی، صفات مورفولوژیک شامل تعداد انشعابات جانبی، وزن تازه و خشک تک‌بوته، تعداد برگ، سطح برگ، وزن خشک ریشه و صفات بیوشیمیایی شامل کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کاروتنویید و محتوای نسبی آب برگ کاهش یافت و میزان نشت الکترولیت و محتوای پرولین برگ افزایش یافت. محلول‌پاشی با غلظت 2 گرم در لیتر عصاره جلبک دریایی به طور معنی‌داری در سطح احتمال 1% باعث کاهش آثار تنش خشکی بر ریحان شد. به‌طور کلی، نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد عصاره جلبک دریایی، با افزایش میزان پرولین، ایجاد تنظیم اسمزی، کاهش تجزیه کلروفیل و کاهش نشت غشاء، سبب بهبود رشد ریحان در شرایط تنش خشکی شد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1397/10/23 | پذیرش: 1398/3/14 | انتشار: 1399/2/10
دریافت: 1397/10/23 | پذیرش: 1398/3/14 | انتشار: 1399/2/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
