دوره 11، شماره 3 - ( 9-1399 )                   جلد 11 شماره 3 صفحات 23-13 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، جیرفت
چکیده:   (1288 مشاهده)

بید گوجهفرنگی Tuta absoluta آفتی است که از سال 1389 وارد کشور شده و بهسرعت در مناطق مختلف از جمله جنوب استان کرمان گسترش یافته است. سن شکارگر Nesidiocoris tenuis در کنترل بید گوجه‌فرنگی در گلخانه‌های گوجه‌فرنگی نقش مؤثری دارد. برای بررسی کارایی سن شکارگر در کنترل این آفت، در یک گلخانه پژوهشی رهاسازی سن شکارگر در پنج تیمار شامل یک جفت سن بالغ به‌ازای هر بوته، 6 عدد پوره سن چهار به‌ازای هر بوته هم‌زمان با آلوده‌سازی مصنوعی (رها‌سازی یک جفت حشره بالغ بید گوجه‌فرنگی به‌ازای هر بوته)، یک جفت سن بالغ به‌ازای هر بوته و 6 عدد پوره سن چهار به‌ازای هر بوته یک هفته پیش از آلوده‌سازی مصنوعی و بدون رهاسازی سن شکارگر (شاهد)، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار به‌انجام رسید. ارزیابی در دو نوبت 40 و 70 روز پس از آلوده‌سازی مصنوعی روی 20 بوته از هر کرت انجام شد. نتایج نشان داد دو تیمار رهاسازی حشره بالغ و پوره یک هفته پیش از آلوده‌سازی مصنوعی، با کم‌ترین تعداد لارو (1/52 ± 5 و 1/01 ± 5/1 در 40 روز و 0/58 ± 2 و 0/58 ± 4 در 70 روز)، دالان (2/96 ± 11/4 و 2/2 ± 10/7 در 40 روز و 0/67 ± 4/7 و 0/88 ± 6/7 در 70 روز) و درصد خسارت به میوه (1/45 ± 4/7 و 1/21 ± 7/3) و نیز بیش‌ترین تعداد سن مستقر در بوته‌ها (0/14 ± 3/6 و 0/07 ± 3/1 در 40 روز و 0/2 ± 5/8 و 0/24 ± 4/6 در 70 روز) بهتر از سایر تیمارها بوده‌اند. از نظر تعداد علائم خسارت سن به بوته‌ها نیز دو تیمار یادشده به‌ویژه در ارزیابی نهایی اختلاف معنی‌داری با سایر تیمارها نداشته و برای کاربرد در گلخانه‌های تجاری پیشنهاد می‌شوند.

متن کامل [PDF 466 kb]   (799 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/1/18 | پذیرش: 1399/9/25 | انتشار: 1399/9/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روابط خاک و گیاه - Isfahan University of Technology می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق