دوره 12، شماره 1 - ( نشریه روابط خاک و گیاه 1400 )                   جلد 12 شماره 1 صفحات 93-79 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، ایران 2- پژوهشکده گیاهان دارویی و صنعتی، اردکان، ایران.
چکیده:   (1566 مشاهده)
نرگس گیاهی سوخ‌دار از خانواده Amaryllidaceae است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر کودهای زیستی و بیوچار بر ویژگی‌های مورفولوژیک و فیزیولوژیک گل نرگس شهلا (Narcissus tazetta L. cv. ‘Shahla) بود. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار طی سال‌های 99-1398 در گلخانه دانشگاه اردکان انجام شد. بیوچار در سه سطح (0، 2 و 4 درصد وزنی) با خاک مخلوط شد و چهار تیمار کودهای زیستی (عدم کاربرد کود زیستی (شاهد)، 20 و 40 گرم قارچ مایکوریزا در کیلوگرم خاک و همچنین غوطه‌وری سوخ‌ها در محلول 5 درهزار کود زیستی نیتروزیست حاوی باکتری‌های تثبیت‌کننده نیتروژن) استفاده شد. نتایج نشان داد که بیش‌ترین قطر بزرگ‌ترین گل (36/73 میلی‌متر)، قطر کاسبرگ (10/53 میلی‌متر)، بلندترین طول ساقه گل‌دهنده (26/00 میلی‌متر)، بیش‌ترین تعداد برگ (8/66 عدد)، عرض برگ (20/40 سانتی‌متر)، بیش‌ترین وزن خشک ریشه (3/18 گرم در گلدان)، افزایش قطر سوخ (1/66 میلی‌متر)، کارتنوئید (2/22 میلی‌گرم در گرم)، شاخص کلروفیل (98/05 اسپد)، کلسیم (3/83 درصد) و فسفر برگ (0/96 درصد) در تیمار ترکیبی 2 درصد بیوچار و 40 گرم قارچ مایکوریزا در گلدان حاصل شد. در تمام صفات مورد بررسی، استفاده از کودهای زیستی و بیوچار به‌تنهایی منجر به بهبود ویژگی‌های رشد و گلدهی گیاه نسبت به شاهد شد اما بهترین نتایج در تیمار ترکیبی 2 درصد بیوچار و 40 گرم در کیلوگرم قارچ مایکوریزا به‌دست آمد، در‌حالی که با افزایش سطوح بیوچار و کودهای زیستی در تیمارهای ترکیبی 4 درصد بیوچار و کودهای زیستی نتایج مطلوبی حاصل نشد.
متن کامل [PDF 449 kb]   (572 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روابط خاک (بستر رشد) و گياه در كشت‌هاي گلخانه‌اي
دریافت: 1399/9/10 | پذیرش: 1400/3/10 | انتشار: 1400/3/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روابط خاک و گیاه - Isfahan University of Technology می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق