گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (1593 مشاهده)
در سالهای اخیر سطح زیرکشت و مصرف دانه کینوا (Chenopodium quinoa Willd) در کشور، بهدلیل خواص تغذیهای و توانایی رشد در شرایط نامساعد، افزایش یافته است. بر اساس وضعیتهای تغییر اقلیمی دورههای طولانی خشکسالی در پیش بوده و این امر بر کاشت و توسعه گیاهان جدید و سازگار با این شرایط، تأکید دارد. از اینرو، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر مدیریت آبیاری بر خواص فیزیولوژیک گیاه کینوا در شرایط گلخانهای در دانشگاه فردوسی مشهد در سال 98-1397 اجرا شده است. پژوهش حاضر در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار و بهصورت کشت گلدانی بر روی گیاه کینوا رقم Giza-1 اجرا شده است. تیمارهای مورد بررسی در این پژوهش شامل 4 مدیریت آبیاری (آبیاری کامل یا FI، آبیاری بخشی ریشه متناوب یا APRD، آبیاری بخشی ریشه ثابت یا FPRD و کمآبیاری بهمیزان 50 درصد آبیاری کامل یا DI) بود. نتایج نشان داد که استفاده از تیمارهای FPRD ،APRD و DI منجر به کاهش شاخص سبزینگی (15/3، 26/3 و 28/3 درصد) و محتوای نسبی آب (RWC) (21/1 ،12/8 و 20/4 درصد)، و افزایش پرولین (17/9، 30/5 و 24/2 درصد) در مقایسه با تیمار FI شد. بهطور کلی، روش APRD در شرایط گلخانهای برای آبیاری این رقم منجر به تولید مناسب بوده و پیشنهاد میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روابط آب و گیاه دریافت: 1400/2/30 | پذیرش: 1400/6/14 | انتشار: 1400/9/30