سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
چکیده: (45 مشاهده)
مساحت زیاد خاک‌های شور در ایران و کاهش کیفیت این خاک‌ها و همچنین نامناسب بودن کیفیت آب آبیاری که شوری خاک‌ها را تشدید می‌کند ایجاب می‌نماید که مدیریت مزرعه از جمله سیستم‌های کشاورزی حفاظتی در این‌گونه اراضی نیز مورد بررسی قرار گیرند. این پروژه با هدف بررسی تغییرات ویژگی‌های خاک در سه نوع مدیریت متفاوت خاک‌ورزی و بقایای گیاهی شامل 1-خاک‌ورزی مرسوم و خروج بقایا از مزرعه، 2-کم‌خاک‌ورزی و حفظ بقایا و 3-بی‌خاک‌ورزی و حفظ بقایا در تناوب جو و گلرنگ و در خاک شور و شوری آب آبیاری 35/5 دسی زیمنس بر متر انجام شد. در پایان هر کشت نمونه خاک از عمق‌های 10-0، 20-10 و 30-20 سانتی‌متر تهیه و ویژگی‌های فیزیکی شامل: جرم مخصوص ظاهری، مقادیر شاخص‌های میانگین وزنی قطر خاکدانه‌ها (MWD)، میانگین هندسی قطر خاکدانه‌ها (GMD) و تخلخل خاک تعیین شد. بعد از هر دوره تناوب کشت، نفوذ آب به خاک اندازه‌گیری و با برازش مدل‌های نفوذ پارامترهای مربوطه تعیین شد. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها در چهار سال آزمایش نشان داد که اختلاف غالب ویژگی‌های خاک در پایان آزمایش در اثر اعمال تیمارهای خاک‌ورزی نسبت به شاهد معنی‌دار شده است. به طوریکه بیشترین پایداری خاکدانه (53/2 میلی‌متر)، تخلخل (2/51 درصد) و نفوذ نهایی (31 سانتی‌متر بر ساعت) در تیمار بی‌خاک‌ورزی و کمترین پایداری خاکدانه (02/2 میلی‌متر)، تخلخل (8/47 درصد) و نفوذ نهایی (5/3 سانتی‌متر بر ساعت) در تیمار خاک‌ورزی مرسوم مشاهده شد. به‌طورکلی یافته‌های این آزمایش نشان داد که خاک‌ورزی حفاظتی به همراه حفظ بقایا در چهار سال اجرای آزمایش بر روی بهبود ویژگی‌های فیزیکی خاک در شرایط شور مؤثر است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فرايندهاي فيزيكي و شيميايي ريزوسفر
دریافت: 1401/11/28 | پذیرش: 1402/1/10
دریافت: 1401/11/28 | پذیرش: 1402/1/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
