چکیده: (24657 مشاهده)
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر سطوح مختلف نیتروژن و مولیبدن بر صفات کمی و کیفی و تجمع نیترات در خیار سبز رقم "سلطان" یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی شامل سطوح مختلف نیتروژن (238 و 310 میلیگرم در لیتر) و مولیبدن (01/0، 10/0 و 1 میلیگرم در لیتر) در سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در سال 1388 بهصورت آبکشت به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که اثر سطوح مختلف نیتروژن و مولیبدن بر عملکرد و شاخصهای رشد گیاه شامل میانگین وزن، طول و قطر تک میوه و کلروفیل برگ در سطح احتمال 1% معنیدار است. با افزایش میزان نیتروژن محلول غذایی، میزان کلروفیل برگ افزایش ولی عملکرد میوه و میانگین طول، وزن و قطر تک میوه کاهش یافت. افزایش سطح مولیبدن محلول غذایی باعث کاهش شاخصهای رشد و عملکرد خیار سبز شد. به طوری که بیشترین عملکرد میوه از تیمار حاوی 01/0 میلیگرم مولیبدن در لیتر محلول غذایی بهدست آمد که با تیمار 1/0 میلیگرم در لیتر تفاوت معنیداری نداشت. ولی در تیمار حاوی 1 میلیگرم مولیبدن در لیتر، عملکرد به مقدار زیادی کاهش یافت. اثر سطوح مختلف نیتروژن و مولیبدن محلول غذایی بر غلظت نیترات میوه در سطح 1% معنیدار بود. افزایش سطح نیتروژن محلول غذایی، غلظت نیترات را از 1356 به 2122 میلیگرم در کیلوگرم بافت خشک میوه خیار سبز افزایش داد که از حد مجاز آن (1500 میلیگرم در کیلوگرم بافت خشک میوه) بیشتر بود. افزایش سطح مولیبدن محلول غذایی از 01/0 به 1/0 میلیگرم در لیتر بدون تأثیر بر عملکرد، غلظت نیترات را از 1961 به 1703 میلیگرم در کیلوگرم بافت خشک میوه کاهش داد. افزایش غلظت نیتروژن محلول غذایی باعث افزایش معنیدار غلظت نیتروژن، پتاسیم و کلسیم و کاهش غلطت فسفر، منیزیم و مولیبدن میوه شد. همچنین با افزایش غلظت مولیبدن محلول غذایی، غلظت آهن، منگنز و مولیبدن در میوه افزایش، ولی غلظت مس کاهش یافت. نتایج به دست آمده نشان میدهد که افزایش غلظت مولیبدن در محلول غذایی در محیط کشت آبکشت بدون کاهش عملکرد باعث کاهش غلطت نیترات در میوه خیار سبزمیشود
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1390/7/12 | پذیرش: 1395/11/26 | انتشار: 1395/11/26