نشریه علمی پژوهشی روابط خاک و گیاه

چکیده با افزایش جمعیت، روند آلوده شدن منابع آب تشدید شده و بشر نیازمند روش-هایی نو و ارزان برای پالایش و بهبود کیفیت آب شده است. نیکل از عناصری است که در غلظت‌های کم برای ادامه حیات اکوسیستم‌ها ضروری است و در غلظت‌های زیاد مضر و آلاینده‌ای خطرناک به شمار می‌رود. این فلز از طریق منابع مختلف، از جمله پساب‌ها و فاضلاب‌های شهری و صنعتی سبب آلودگی منابع آب می‌گردد. پالایش سبز با گیاهان آبزی روشی نو، کارآمد و ارزان برای بهبود کیفیت آب و پساب است. در این پژوهش، پتانسیل گیاه‌پالایی نیکل به وسیله گیاه آبزی علف شاخی (Ceratophyllum demersum L.) که بومی بسیاری از رودخانه‌های ایران است، در محیط هیدروپونیک بررسی شده است. پس از تعیین pH بهینه رشد (7 = pH)، این گیاه در محلول غذایی هوگلند دارای نیکل در 4 سطح مختلف آلودگی (صفر، 1، 2، 4 و 6 میلی‌گرم در لیتر) طی 14 روز کشت شد. با اندازه‌گیری روزانه غلظت نیکل در محلول کشت، و هم‌چنین مقدار اولیه و نهایی این فلز سنگین در گیاه، گیاه-استخراجی نیکل از پساب‌ امکان‌سنجی شد و اثرات زیستی نیکل بر رشد علف شاخی با محاسبه شاخص تولید زیست‌توده بررسی گردید. حداکثر کارایی حذف نیکل 50% و در سطح آلودگی 1 میلی‌گرم در لیتر مشاهده شد. ضریب انتقال و شاخص جذب حداکثری نیکل در سطح 6 میلی گرم در لیتر، 65/338 و 05/5 میلی‌گرم به دست آمد. کمترین و بیشترین مقدار شاخص تولید زیست‌توده گیاهی 27/1 و 6/3 گرم در روز، به ترتیب مربوط به سطوح آلودگی 6 و صفر میلی‌گرم در لیتر بود. نتیجه کلی پژوهش این بود که پالایش سبز نیکل در محیط هیدروپونیک به وسیله گیاه علف شاخی امکان‌پذیر است و بررسی پتانسیل آن در مورد پساب‌های صنعتی پیشنهاد می‌شود.

واژه‌های کلیدی: واژه‌های‌ کلیدی‌: نیکل، گیاه‌پالایی، گیاهان آبزی، آلودگی منابع آب

متن کامل [PDF 308 kb]   (5685 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---