دوره 4، شماره 1 - ( 1-1392 )
جلد 4 شماره 1 صفحات 93-81 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (15421 مشاهده)
به منظور بررسی اثر شوری و کاربرد ورمی‌کمپوست بر عملکرد و غلظت نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن، منگنز، روی، مس، کلسیم، منیزیم، سدیم و کلر در اندام هوایی اسفناج (رقم ویروفلی)، آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه طراحی و اجرا شد. تیمارها شامل سه سطح ورمی‌کمپوست (صفر، 2 و 10 درصد وزنی) و چهار سطح شوری (صفر، 1، 2، و 3 گرم کلرید سدیم بر کیلوگرم خاک) بود. قابلیت هدایت الکتریکی چهار سطح شوری در عصاره اشباع خاک به‌ترتیب 7/0، 5/4، 8 و 5/11 دسی‌زیمنس بر متر بود. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد اندام هوایی اسفناج در تیمار 10% وزنی ورمی‌کمپوست به‌دست آمد. کاربرد کلرید سدیم اثر معنی-داری بر عملکرد اندام هوایی نداشت. بنابراین آستانه شوری برای رقم ویروفلی در شرایط آزمایش حاضر حداقل 5/11 دسی‌زیمنس بر متر می‌باشد که به مراتب بیشتر از آستانه ذکر شده در بیشتر منابع برای اسفناج (2 دسی‌زیمنس بر متر) است. کاربرد ورمی‌کمپوست، غلظت نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن و منیزیم را در اندام هوایی اسفناج افزایش داده و غلظت منگنز، روی، مس، کلسیم، سدیم و کلر اندام هوایی را کاهش داد. کاربرد کلرید سدیم اثر معنی‌داری بر غلظت فسفر، آهن، منگنز، کلسیم و منیزیم نداشت. اما با افزایش مقدار کلرید سدیم، غلظت نیتروژن، روی، مس، سدیم و کلر اندام هوایی افزایش یافت. در تیمار بدون کلرید سدیم، کاربرد ورمی‌کمپوست اثر معنی‌داری بر غلظت سدیم نداشت؛ اما غلظت کلر را افزایش داد. در حالی‌که در سطح 3 گرم کلرید سدیم، کاربرد ورمی‌کمپوست، غلظت سدیم و کلر اندام هوایی را در مقایسه با کاربرد به تنهایی کلرید سدیم به‌طور معنی‌داری کاهش داد. بنابراین، استفاده از ورمی‌کمپوست علاوه بر افزایش رشد گیاه، می‌تواند راهکار مناسبی برای کم کردن اثرهای منفی ناشی از غلظت زیاد سدیم و کلر در خاک‌های شور بر رشد اسفناج، رقم ویروفلی، باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1391/12/23 | پذیرش: 1392/2/4 | انتشار: 1392/2/4
دریافت: 1391/12/23 | پذیرش: 1392/2/4 | انتشار: 1392/2/4
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
