نشریه علمی پژوهشی روابط خاک و گیاه

کودهای زیستی منبع مهمی برای تکمیل برنامه تغذیه‌ای گیاهان هستند که اثر قابل ملاحظه‌ای در کاهش هزینه و آثار نامطلوب کودهای معدنی در محیط دارند. از این رو، پژوهشی در دو آزمایش مختلف انجام شد. آزمایش اول: اثر کود زیستی (صفر، 1 و 5/1 لیتر نیتروکسین در 500 متر مربع)، پاکلوبوترازول (صفر، 25 و 50 میلی‏گرم در لیتر) با سربرداری و بدون سربرداری و آزمایش دوم: اثر کود زیستی (صفر، 1 و 5/1 لیتر نیتروکسین در 500 متر مربع) و کود نیتروژن (صفر، 200 و 300 میلی‌گرم در لیتر اوره) بر گل داوودی (Chrysanthemum frutescence) بررسی شد. طرح آماری در هر دو آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و 3 تکرار در هر تیمار انجام شد. در آزمایش اول، حداکثر ارتفاع (14/38 سانتی‌متر) در تیمار 5/1 لیتر نیتروکسین و بدون کاربرد پاکلوبوترازول ثبت شد. تیمار 5/1 لیتر نیتروکسین+ 25 میلی‌گرم در لیتر پاکلوبوترازول بیشترین تعداد گل، وزن تر و خشک شاخه‌ها، وزن تر و خشک گل و تعداد شاخه را نشان داد. همچنین، بیشترین مقدار کلروفیل a و b، کاروتنوئیدها، کربوهیدرات محلول کل و پروتئین‌های محلول در این تیمار به‌دست آمد. ارتفاع گیاه، تعداد گل و تعداد شاخه به طور معنی‌داری با افزایش غلظت پاکلوبوترازول از 25 به 50 میلی‏گرم در لیتر، کاهش یافت. کاربرد پاکلوبوترازول به طور معنی‌داری ارتفاع گیاه را کاهش و عرض گیاه را در مقایسه با سربرداری افزایش داد. در آزمایش دوم، کاربرد همزمان کود اوره و کود زیستی، در مقایسه با کاربرد آنها به تنهایی، نتیجه بهتری در رشد، گل‌دهی و ویژگی‌های فیزیولوژیک داشت. بیشترین تعداد شاخه و گل در هر گیاه، بیشترین مقدار کلروفیل a و b، کاروتنوئیدها، کربوهیدرات محلول کل و پروتئین در تیمار 5/1 لیتر نیتروکسین و 200 میلی‌گرم در لیتر اوره به‌دست آمد. تعداد گل به‌طور معنی‌داری با افزایش عرض گیاهان افزایش یافت. بر طبق نتایج آزمایش دوم، نیتروکسین می‌تواند کاربرد نیتروژن معدنی را برای گل داوودی کاهش دهد