به منظور بررسی تأثیر شوری آب آبیاری بر ویژگیهای ریشه و چگونگی جذب عناصر سدیم و پتاسیم در ارقام گندم، آزمایشی گلخانهای بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی و با سه تکرار انجام گرفت. فاکتور اول هفت رقم گندم شامل قدس، مرودشت و بهار (حساس به شوری) و ارگ، بم، سیستانی و Singh-2 (مقاوم به شوری) و فاکتور دوم سه سطح شوری آب آبیاری (3/1، 5 و 10 دسیزیمنس بر متر) در نظر گرفته شدند. در این مطالعه، تأثیر تنش شوری بر تغییرات صفاتی مانند وزن خشک ریشه، نسبت ریشه به اندام هوایی، حجم و طول ریشه، نسبت Na+/K+ و عملکرد دانه بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش شوری، نسبت Na+:K+ افزایش معنیداری یافت، سایر صفات مورد بررسی کاهش معنیداری داشتند و شوری 10 دسیزیمنس بر متر بیشترین تأثیر منفی را ایجاد نمود. میانگین صفات اندازهگیری شده برتری ارقام ارگ، بم، سیستانی و رقم بینالمللی Singh-2 را در مقایسه با سه رقم دیگر نشان داد. همچنین، در تمامی صفات بررسی شده، بیشترین درصد کاهش در شوری 10 دسیزیمنس بر متر در مقایسه با شاهد، مربوط به رقم مرودشت بود که بیانگر حساسیت بیشتر این رقم میباشد. بنابراین، برتری قابل توجه برخی از خصوصیات ریشه و نسبت Na+/K+ در ارقام مقاوم به شوری، میتواند بر کاربردی بودن این صفات در ارزیابیهای مقاومت به شوری گندم تأکید کند
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |