دوره 5، شماره 4 - ( 12-1393 )                   جلد 5 شماره 4 صفحات 191-177 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


. پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای، کرج
چکیده:   (4935 مشاهده)

به منظور ارزیابی پاسخ‌های فیزیولوژیک دو رقم گندم به سطوح مختلف شوری و نیتروژن در مرحله پنجه‏زنی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با سه تکرار در گلخانه پژوهشکده تحقیقات کشاورزی، پزشکی و صنعتی، پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای کرج اجرا شد.‏ تیمارهای مورد ‏بررسی شامل دو رقم گندم ‏‎]‎‏(تجن (حساس به شوری) و بم (متحمل به شوری)‏‎[‎‏، پنج سطح ‏شوری ]شاهد (3/1)، 6، 8، 10 و 12 دسی‏زیمنس بر متر[ و دو سطح کود نیتروژن ‏‏(75 و 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بودند. ‏نتایج نشان داد که در کلیه تیمارهای شوری، کاربرد مقدار 150 کیلوگرم کود ‏نیتروژن در هکتار سبب ‏افزایش غلظت کلروفیل b، میزان پروتئین‏های محلول برگ، فعالیت آنزیم ‏سوپراکسید دسموتاز و کاهش مقدار مالون‌دی‌آلوئید در هر دو ژنوتیپ مورد بررسی ‏شد. شوری، محتوای نسبی آب را در هر دو رقم کاهش داد. اما کود نیتروژن تأثیر معنی‏داری بر میانگین این صفت نداشت. در این میان، تفاوت‌های ژنوتیپی بین دو رقم، به لحاظ مقاومت به تنش شوری و همچنین کودپذیری ‏بین دو ‏ژنوتیپ، سبب گردید که تأثیر افزایش مصرف کود بر رقم بم بیشتر از رقم حساس تجن ‏باشد. ‏این نتایج نشان داد که نیتروژن می‌تواند به عنوان ماده اولیه ترکیبات فیزیولوژیک، ‏صدمات مضر شوری در مرحله حساس پنجه‏زنی در گندم را بهبود بخشد

متن کامل [PDF 4975 kb]   (2118 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1393/12/12 | پذیرش: 1393/12/12 | انتشار: 1393/12/12

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روابط خاک و گیاه - Isfahan University of Technology می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق