نشریه علمی پژوهشی روابط خاک و گیاه

تاکنون تحقیقات اندکی در باره‌ جذب و انتقال نانوذرات توسط گیاهان صورت گرفته است. برای ارزیابی چنین فرایندهایی، دا‌نهال سویا (Glycine max L.) در محلول غذایی حاوی 60 میلی‌گرم در لیتر نانوذرات مگنتیت کشت گردید و محلول غذایی حاوی کلات آهن (Fe-EDTA) با غلظت 33 میلی‌گرم در لیتر به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. پس از 28 روز، شدت سیگنال مغناطیسی در اندام‌های مختلف سویا با دستگاه مغناطیس‌سنج نمونه مرتعش اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد در حالی که در تیمار شاهد هیچ سیگنال مغناطیسی در اندام‌های مختلف سویا مشاهده نگردید، وجود سیگنال مغناطیسی قوی در برگ سویای کشت شده در محلول حاوی نانوذرات مگنتیت، نشانه‌ی جذب و انتقال نانوذرات از طریق ریشه و آوند چوبی به برگ بوده است. قویترین سیگنال مغناطیسی (memu/g 138) در ریشه دیده شد و ضریب انتقال نانوذرات از ریشه به برگ در حدود 9/0 درصد بوده است. ترشحات و بار سطحی ریشه موجب تجمع نانوذرات در سطح ریشه سویا گشته و بخش اندکی از ذرات از طریق مسیرهای سیمپلاستی وارد آوند چوبی شده و سپس توسط جریان شیره آوندی به برگ منتقل شده است. در ناحیه طوقه، به علت تبدیل ساختار آوندی ریشه به ساقه، تجمع زیادی نسبت به سایر اندام‌های هوایی صورت پذیرفته است. به طور کلی، نانوذرات مگنتیت می‌توانند به صورت مولکولی توسط سویا از محلول غذایی جذب شده و به سایر اندام‌های گیاه منتقل شوند