دوره 11، شماره 1 - ( مجله علوم و فنون کشت‌هاي گلخانه‌اي 1399 )                   جلد 11 شماره 1 صفحات 44-29 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


گروه علوم باغبانی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت
چکیده:   (2142 مشاهده)
ملاتونین کارکردهای فیزیولوژیک متفاوتی در گیاهان دارد، از آن جمله، به‌عنوان سیگنال تنظیم‌کننده فعال رشد عمل می‌کند. آزمایشی به‏‌صورت فاکتوریل، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی، به‌منظور بررسی اثر ملاتونین و سدیم نیتروپروساید (SNP)  بر ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیک گل شاخه بریدنی ژربرا  (Gerbera jamesonii)  رقم Maliba، در شرایط تنش شوری انجام گرفت. در این آزمایش، فاکتور اول شامل ملاتونین و SNP  در پنج سطح (شاهد (بدون ملاتونین و SNP)، 0/1 میلی‌مولار ملاتونین + صفرSNP، و 0/1 میلی‌مولار ملاتونین + 10 میکرومولار SNP ، و 0/2 میلی‌مولار ملاتونین + صفر SNP  و  0/2  میلی‌مولار ملاتونین + 10 میکرومولار SNP ) و  فاکتور دوم شامل دو سطح رسانایی الکتریکی آب آبیاری (2 و 4 دسی‌زیمنس بر متر) بود. ویژگی‌های مورد بررسی شامل مواد جامد محلول، پایداری غشای سلولی، پتانسیل آب برگ، ساقه و ریشه، کارایی مصرف آب، قند احیا، انواع کلروفیل، کاروتنوئید، پرولین، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، پلی‌فنل اکسیداز و مقدار پروتئین کل بودند. بر اساس مقایسه میانگین‌ها، تیمارهای 0/1 میلی‌مولار ملاتونین + 10 میکرومولار  SNP،و 0/2  میلی‌مولار ملاتونین + صفر SNP و  0/2 میلی‌مولار ملاتونین + 10 میکرومولار SNP  بیشترین مقدار پایداری غشاء را در شوری 2 دسی‌زیمنس بر متر نشان دادند و با افزایش سطح شوری به 4 دسی‌زیمنس بر متر، مقدار پایداری غشاء کاهش یافت. مقدار کلروفیل‌های  b، a و کل در تیمارهای 0/1 میلی‌مولار ملاتونین + 10 میکرومولار   SNP،و 0/2 میلی‌مولار ملاتونین + صفر  SNP و  0/2 میلی‌مولار ملاتونین + 10 میکرومولار SNP  بیشتر از تیمارهای شاهد و 0/1 میلی‌مولار ملاتونین بود. مقدار آنزیم‌های   CAT،  SOD و  APX هنگام  استفاده از ملاتونین و SNP  به‌صورت توأم نسبت به شاهد افزایش یافتند. بنابراین، می‌توان ملاتونین و  SNP را به‌عنوان ترکیب‌های مؤثر و بسیار مفید در مقاومت گل بریدنی ژربرا به شرایط تنش شوری معرفی کرد.

      
 
متن کامل [PDF 1265 kb]   (1077 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1397/6/25 | پذیرش: 1398/2/3 | انتشار: 1399/2/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.