گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده: (686 مشاهده)
سیپروفلوکساسین یکی از آنتیبیوتیکهای گروه فلوروکینولونها، به دلیل نیمهعمر طولانی و استفاده گسترده در پزشکی و دامپزشکی، بهعنوان آلاینده در محیط خاک تجمع یافته و توسط گیاه جذب میشود. از اینرو در این پژوهش، تأثیر نوعی ماده آلی به نام لئوناردیت بر جذب سیپروفلوکساسین، بهعنوان روشی برای کاهش تحرک این آلاینده در محیط خاک و کاهش ورود آن به گیاه بررسی شد. به این منظور آزمایشی با غلظت mmol L–1و0/8 سیپروفلوکساسین در مقادیر مختلف لئوناردیت (صفر، ۲ و ۵ درصد وزنی) در یک خاک آهکی انجام گرفت. سپس تره (Allium iranicum) بهصورت آرایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با تیمار لئوناردیت (صفر، ۲ و ۵ درصد) و سیپروفلوکساسین (صفر و mmol L–1و۲) در سه تکرار در گلخانه کشت شد. گیاهان پس از ۶ هفته برداشت شده و غلظت سیپروفلوکساسین با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) اندازهگیری شد. نتایج نشان داد با مصرف لئوناردیت، جذب سیپروفلوکساسین در خاک افزایش مییابد. بهطوریکه با کاربرد ۵ درصد لئوناردیت میزان جذب (qe) سیپروفلوکساسین از ۵۱۰۲ به mg kg-1و۵۷۵۶ رسید. همچنین ضریب توزیع (Kd) سیپروفلوکساسین در حضور ۵ درصد لئوناردیت نسبت به شاهد ۵ برابر افزایش یافت که بیانگر کاهش تحرک سیپروفلوکساسین بهعلت جذب شدید آن توسط لئوناردیت است. غلظت سیپروفلوکساسین در گیاه تره در اثر کاربرد لئوناردیت بهطور معنیداری کاهش یافت و در حضور ۲ و ۵ درصد لئوناردیت در مقایسه با شاهد از مقدار µg g-1و4/5 بهترتیب به مقادیر 3/2 و µg g-1و1/7 رسید. در کل، بهنظر میرسد کاربرد لئوناردیت میتواند برای کنترل سیپروفلوکساسین در محیط خاک و کاهش ورود آن به گیاهان زراعی بهویژه سبزیجات مؤثر باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
ارتباط سلامت خاک با برهمکنشهای خاک-گیاه دریافت: 1403/7/22 | پذیرش: 1403/10/15 | انتشار: 1404/4/9