نشریه علمی پژوهشی روابط خاک و گیاه

به‌منظور بررسی پاسخ برخی صفات رویشی، کیفی و کمی نشاء و گیاه کامل گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum) به نوع بستر و کود، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های تصادفی با سه تکرار در شهرستان میناب استان هرمزگان در سال 1399 انجام شد. فاکتور اول شامل چهار نوع بستر کشت نشاء (کوکوپیت + پیت‌ماس، کوکوپیت + پرلیت، کوکوپیت + ورمی‌کمپوست، کوکوپیت + دیت پیت) و فاکتور دوم شامل پنج سطح کود (NPK، کود زیستی فسفوزیست، اسیدهیومیک و جلبک دریایی) بود. نتایج حاصل از آزمایش گلخانه‌ای نشان داد که نوع بستر کاشت و کود اثر معنی‌دار بر صفات نشاء دارد. نتایج اثر اصلی عوامل آزمایش نشان داد که بیش‌ترین تعداد برگ و وزن خشک ریشه نشاء در حضور بستر کوکوپیت + ورمی‌کمپوست به‌دست آمد. کاربرد کود در هر بستر باعث بهبود صفات نشاء شد و کودهای آلی و زیستی در این رابطه کاراتر بودند. به‌طوری‌که بیش‌ترین ارتفاع نشاء در بستر کوکوپیت + ورمی‌کمپوست و کاربرد کود جلبک و بیش‌ترین وزن تازه و حجم ریشه در حضور همین بستر و کاربرد کود فسفوزیست اندازه‌گیری شد. نتایج پژوهش مزرعه‌ای نشان داد که صفات ارزیابی‌شده تحت تأثیر نوع بستر کشت نشاء و تغذیه گیاه در مزرعه قرار می‌گیرد و نشاء‌های به‌دست آمده از بسترهایی که منجر به بهبود این صفات شده‌اند پس از انتقال به زمین اصلی به دلیل رشد رویشی بهتر، این برتری را تا زمان تولید محصول حفظ کرده‌اند. نتایج نشان داد بیش‌ترین تعداد و عملکرد میوه، مواد جامد محلول و اسید آسکوربیک از نشا‌ء‌های تولیدشده در بستر کوکوپیت + ورمی‌کمپوست و کاربرد کودهای آلی به‌دست آمد.

واژه‌های کلیدی: سبزی‌ها، کودهای آلی و زیستی، کوکوپیت، ورمی‌کمپوست.

متن کامل [PDF 558 kb]   (700 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---