نشریه روابط خاک و گیاه
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
مجتمع آموزش عالی تربت جام
چکیده: (14 مشاهده)
به‌منظور بررسی تاثیر محلول‌پاشی سلنیوم بر کارایی مصرف آب و برخی خصوصیات گیاه مرزه در شرایط تنش خشکی و آبیاری ناقص ریشه، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار و بر پایه‌ی کشت گلدانی در سال 1403 در گلخانه تحقیقاتی مجتمع آموزش عالی تربت جام اجرا شد. در این آزمایش، تیمارها شامل سه سطح آبیاری (آبیاری 100 درصد نیاز آبی، کم آبیاری 50 درصد نیاز آبی و کم آبیاری بخشی ریشه 50 درصد نیاز آبی) و سه سطح سلنیوم (0، 5 و 15 میلیگرم بر لیتر سلنات سدیم) به صورت محلول‌پاشی بود. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش می‌توان به این نتیجه رسید که اعمال کم‌آبیاری منجر به کاهش معنی‌دار برخی صفات گیاه دارویی مرزه گردید. این کاهش در 50 درصد کم‌آبیاری (DI) بیشتر از 50 درصد کم‌آبیاری بخشی ریشه (PRD) بود. همچنین نتایج نشان داد که با اعمال 50 درصد کم‌آبیاری (DI) و 50 درصد کم‌آبیاری بخشی ریشه (PRD)، کارایی مصرف آب به ترتیب 54 و 73 درصد افزایش یافت. همچنبن نتابج این پژوهش نشان داد که محلول‌پاشی سلنیوم موجب افزایش صفات مورد اندازهگیری نسبت به عدم محلول‌پاشی شد. بر اساس نتایج این پژوهش می‌توان گفت، اعمال روش کم آبیاری بخشی ریشه (PRD) روش مناسبتری از روش کم‌آبیاری (DI) از لحاظ تاثیر منفی بر روی صفات گیاهی و افزایش کارایی مصرف آب، تشخیص داده شد. لذا با درنظر گرفتن مسائل مربوط به کمبود آب، می‌توان 50 درصد کم آبیاری بخشی ریشه (PRD) را در گیاه دارویی مرزه، به عنوان تیمار برتر و راهکار مناسب برای مقابله با بحران آب، برای حرکت به سمت یک سامانه کشاورزی پایدار توصیه نمود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Journal of Soil and Plant Interactions by http://jspi.iut.ac.ir is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
استفاده از مطالب ارایه شده در این پایگاه با ذکر منبع آزاد می باشد.
