دوره 4، شماره 4 - ( 8-1392 )
جلد 4 شماره 4 صفحات 50-41 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (8961 مشاهده)
گل مریم از مهم‌ترین گل‌های شاخه بریده در ایران و جهان به شمار می‌رود. با توجه به این‌که تغذیه در رشد و نمو و کیفیت گیاهان زینتی از اهمیت زیادی برخوردار است، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف نیتروژن و باکتری‌های حل‌کننده فسفات بر عملکرد و صفات کمی گل مریم (Polianthes tuberose L.)، به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی، با 12 تیمار و سه تکرار، در سال 1390 در استان زنجان اجرا شد. نیتروژن از منبع کود اوره در چهار سطح (صفر، 50، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) و باکتری‌های حل‌کننده فسفات در سه سطح (صفر، 5 و 10 کیلوگرم در هکتار کود میکروبی) مصرف گردید. باکتری‌های حل‌کننده فسفات قبل از کاشت سوخ‌ها و نیتروژن در دو نوبت (بعد از سبز شدن سوخ‌ها و تشکیل برگ‌های حقیقی و دیگری 20 روز پس از نوبت اول) مصرف شد. در این آزمایش، ارتفاع بوته و گلآذین، قطر ساقه و گلچه، تعداد برگ، گلچه و سوخک و هم‌چنین وزن تر و خشک بخش هوایی و زمینی اندازه‌گیری گردید. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که کاربرد کود نیتروژن باعث افزایش معنی‌دار تمام صفات اندازه‌گیری شده، به‌جز قطر ساقه و گلچه، شد. هم‌چنین، تأثیر باکتری‌های حل‌کننده بر تمام صفات، به‌جز وزن خشک بخش هوایی، معنی‌دار بود. براساس نتایج این مطالعه، تیمار 200 کیلوگرم نیتروژن و 10 کیلوگرم در هکتار کود میکروبی حاوی باکتری‌های حل‌کننده فسفات بیشترین تأثیر را بر افزایش عملکرد و صفات کمی گل مریم داشت.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1392/8/11 | پذیرش: 1392/8/11 | انتشار: 1392/8/11
دریافت: 1392/8/11 | پذیرش: 1392/8/11 | انتشار: 1392/8/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
